Veel veranderingsprocessen brengen niet de resultaten die men ervan verwacht. In dit boek betoogt de auteur dat deze tegenvallende resultaten samenhangen met de opvattingen van de managers die leiding geven aan deze veranderingen. Hij betoogt dat veel managers gevangen zitten in een veranderingsparadox. Ze trachten veranderingen door te voeren op een manier die eigenlijk zelf onderwerp van verandering is. Veel managers en ook hun consultants zitten nog vast in hun verlangen om veranderingen te beheersen en in modellen en methoden te vangen.
Tegenwoordig, echter, is men in organisaties alom bezig met ontwikkelingen rond zelfsturing, coaching, eigen verantwoordelijkheid, zelforganisatie en wat dies meer zij. Er ontstaat een nieuw organisatieparadigma. In het verlengde daarvan is er ook behoefte aan een nieuw veranderparadigma. Ook veranderingen zullen steeds meer langs principes van zelforganisatie verlopen.
In dit boek beschrijft de auteur een aantal typische denkwijzen van managers die hen voor de voeten lopen bij het vormgeven van veranderingen. Vervolgens geeft hij een handvol adviezen die kunnen helpen om bij veranderingen meer gebruik te maken van principes van zelfsturing en zelforganisatie. Hij zet de lezer daarbij voortdurend op het verkeerde been, het andere, dus het goede.
Voor de ene helft van de managers zullen zijn uitspraken koren op de molen zijn. De andere helft zal ze verwerpen als ketterse gedachten.
Willem Verhoeven (1947) schrijft al bijna dertig jaar over uiteenlopende managementonderwerpen, doch vooral over coaching, zelfsturing, zelforganisatie en alles wat met een veranderend organisatieparadigma te maken heeft. Zijn oeuvre bestaat uit honderden artikelen en een dikke twintig boeken. Zijn bekendste werk is De manager als coach, dat door de redactie van het weekblad Intermediair als enige Nederlandse boek werd opgenomen in de Top 15 van managementboeken van de 20e eeuw. Hij is oprichter van de Associatie voor Coaching en het Centrum voor Excellent Leiderschap.
