We hebben eeuwenlang een zwaar accent gelegd op de ratio. Primaire impulsen als emoties hebben we lang naar de achtergrond gedrongen. Daarvoor was geen plaats in een wereld waarin verstandig gehandeld wordt.
Hoe anders is het nu. Emoties mogen getoond worden. Emoties zijn zelf handelswaar geworden. We verkopen geen producten meer, maar beleving. Er is sprake van een emotiemarkt en het acteren daarin noemt men wel emotiemanagement. Een term die we tien jaar geleden als een contradictio in terminis beschouwd zouden hebben.
Rond emotie en gevoel hangt altijd nog een waas van metafysische vaagheid. In dit boek halen de schrijvers die vaagheid weg. Modern hersenonderzoek heeft aangetoond dat emoties en ratio veel minder gescheiden zijn dan we vroeger altijd gedacht hebben. De evolutie heeft ons emoties bezorgd als snelle handelingspatronen. We hebben als het ware ook onze eigen automatische piloot. Aan intuïtie is ook niets vaags. Het is onze eigen supersnelle Google-zoekmachine.
Van nature (of van culture?) staan we nogal argwanend tegenover dit snelle denkwerk. We zijn grootgebracht met opmerkingen als ‘bezint eer gij begint’. Het werken met emoties wordt vanuit het rationeel analytische managementparadigma veelal afgedaan als te ‘soft’. Dat is heel voorstelbaar, omdat velen die zich wel met emoties bezig hielden de geur van geitenwollen sokken en Holly Hobby jurken meedroegen. Met hun New Age benadering van emoties kon een analyticus niet veel. ‘Dan ben je er nog niet aan toe’, kreeg je vervolgens ook nog te horen, als je niet direct openstond voor hun wereldbeeld. Door de razendsnelle ontwikkelingen van de neurowetenschappen weten we nu gelukkig veel meer over emoties dan bijvoorbeeld 25 jaar geleden. Deze kennis maakt het onderwerp veel minder vaag. Het wordt tijd dat deze kennis geïntegreerd wordt in onze stijl van leidinggeven. In dit boek nemen de schrijvers een heleboel vaagheid rond emoties weg. Voorts reiken zij een groot aantal handreikingen aan om emoties in organisaties te managen.
